Je zorgt goed voor je lichaam. Je bent in beweging, je let op je houding en waarschijnlijk sta je regelmatig op de yogamat of in de sportschool. Cognitief snap je precies wat je systeem nodig heeft: actie om vitaal te blijven.
En toch merk je misschien dat bepaalde stijfheid hardnekkig blijft. Die ene plek tussen je schouderbladen die maar niet loskomt, of een onderrug die stug blijft voelen, hoe goed je techniek ook is.
Het antwoord ligt vaak niet in je spieren, maar in het vloeibare web dat alles daarbinnen met elkaar verbindt: Fascia(het levende bindweefselnetwerk).
Het Levende Web: Je Grootste Zintuig
Lange tijd werd fascia door de medische wetenschap over het hoofd gezien. In de snijzalen werd het weggesneden als “verpakkingsmateriaal” om de spieren en botten te kunnen zien. Maar we leven inmiddels in een anatomische renaissance. We weten nu dat fascia “Het Levende Web” is: een continu, dynamisch systeem dat elk orgaan, elke spier en elke zenuw omhult.
Fascia is zelfs je grootste zintuig. Het bevat naar schatting 250 miljoen zenuwuiteinden. Dat betekent dat wanneer je je “lekker in je vel” voelt, je eigenlijk voelt dat je fascia soepel en gehydrateerd is (een proces dat interoceptie heet).
Motion is Lotion (en de weg van de minste weerstand)
Er is een prachtige uitspraak in de anatomie: “Motion is Lotion” (Beweging is Smering).
En dat klopt. Elke keer dat jij beweegt of stretcht, pomp je vloeistof door je weefsels. Je bent dus ontzettend goed bezig met je bewegingsroutine; het is de basis van je onderhoud.
Maar waarom blijven sommige plekken dan toch achter? Dat heeft te maken met de weg van de minste weerstand. Fascia bestaat voor een groot deel uit water en hyaluronzuur, wat zorgt dat lagen soepel langs elkaar glijden. Maar op plekken waar we (onbewust) spanning vasthouden of minder bewegen, kan dit vocht tijdelijk opdrogen. De lagen gaan aan elkaar plakken; we noemen dit ‘densificatie’.
Als je vervolgens beweegt, kiest je lichaam slim de weg van de minste weerstand. De beweging gaat om de verkleefde plek heen. Je wordt soepeler in de delen die al soepel waren, maar de “droge” kern wordt net niet bereikt.
Dit is geen falen van je lichaam, maar een uitnodiging tot samenwerking.
De Spons-Metafoor: Hydratatie door aanraking
Om die diepere lagen weer mee te laten doen, is soms een andere benadering nodig dan beweging alleen. Stel je een keukenspons voor.
Als een spons helemaal is uitgedroogd, wordt hij hard. Als je hem probeert te buigen (stretchen), geeft hij nauwelijks mee. Water loopt er in eerste instantie gewoon langs. Maar als je die spons langzaam masseert onder warm water, verandert de structuur. Hij wordt weer zacht, veerkrachtig en kan weer water opnemen.
Mijn werk bij eNurgy is dat proces van “water geven”. Ik help je om de droge stukjes spons weer vloeibaar te maken, zodat jouw eigen beweging daarna weer effect heeft tot in de diepste vezels.
De Magie van Smelten (Gel-naar-Sol)
Dit proces wordt in de wetenschap thixotropie genoemd. Een vaste stof (Gel) kan weer vloeibaar worden (Sol) door de toevoeging van warmte en druk.
- De vertraging: Daarom werk ik tijdens behandelingen vaak met vertraging en diepe druk (“shear force”). Dit geeft je fascia de tijd om te smelten, waardoor de ‘lijm’ weer verandert in ‘olie’.
- De flow: Ritmische technieken zorgen er vervolgens voor dat het systeem wordt doorgespoeld en gehydrateerd.
Een partnerschap tussen actie en zachtheid
Zie lichaamsgericht werk dus niet als “reparatie”, maar als de perfecte partner van jouw actieve levensstijl. Jij zorgt voor de beweging, ik zorg voor de hydratatie van de plekken die je zelf net niet raakt.
Samen zorgen we dat je hele systeem weer mee kan doen. Zodat je niet alleen beweegt, maar stroomt.
Voel je dat jouw systeem vraagt om hydratatie?
Je hoeft het niet alleen te doen. In een sessie Integratief Lichaamswerk nodig ik je uit om die diepere lagen, waar je zelf net niet bijkomt, weer vloeibaar te maken.
